De Golden Globe Awards, bekend om zijn mix van glitter, ongemakkelijke acceptatietoespraken en vaak huiveringwekkende humor, hebben door de jaren heen een wisselende cast van presentatoren gezien. Van opzettelijk aanstootgevend tot verrassend aangrijpend: hier is een overzicht van wie het podium heeft betreden en wat ze naar de microfoon hebben gebracht.
De afgelopen jaren: de regering van Nikki Glaser
Nikki Glaser is snel een steunpilaar van de Golden Globes geworden. Na een goed ontvangen debuut in 2025 werd bevestigd dat ze vrijwel onmiddellijk terugkeerde voor 2026. De humor van Glaser neigt naar zelfspot en spot van de industrie, en belooft weer een avond vol ongefilterd commentaar. Ze maakte grapjes over haar eigen gebrek aan erkenning door castingdirecteuren, in de hoop op een rol in The White Lotus.
Het Jo Koy-experiment (en de tegenreactie ervan)
In 2024 nam Jo Koy het roer over, met gemengde resultaten. Hoewel hij de Filippijnse trots wilde vertegenwoordigen, vielen zijn grappen slecht uit, vooral een grove vergelijking tussen Oppenheimer en Barbie. Het incident benadrukte de dunne grens tussen scherpe humor en regelrechte belediging tijdens prijsuitreikingen.
De botte waarheden van Jerrod Carmichael
Jerrod Carmichael was gastheer in 2023 en ging rechtstreeks in op de geschiedenis van uitsluiting van de Hollywood Foreign Press Association (HFPA). Hij verklaarde botweg dat de Globes al 79 jaar geen zwarte gastheer hadden gehad, wat impliceerde dat zijn aanstelling eerder een reactieve zet was dan een echte vooruitgang. Zijn commentaar dwong achter de schermen een ongemakkelijk maar noodzakelijk gesprek over diversiteit af.
Het virtuele tijdperk: Tina Fey en Amy Poehler
Toen de pandemie in 2021 een teruggeschroefde ceremonie afdwong, kwamen Tina Fey en Amy Poehler tussenbeide, vanuit verschillende steden. Ondanks de beperkingen zorgden hun scherpe humor en naadloze timing voor de broodnodige dosis normaliteit in een chaotisch jaar.
Ricky Gervais: De provocateur
Ricky Gervais was gastheer in 2020 en hield een brutaal eerlijke monoloog voordat hij verklaarde dat hij “klaar” was met het optreden. Zijn grappen, waaronder een smakeloze verwijzing naar Jeffrey Epstein, veroorzaakten verontwaardiging, maar onderstreepten ook zijn bereidheid om te beledigen omwille van de shockwaarde.
Een moment van echte verandering: Andy Samberg en Sandra Oh
In 2019 zorgden Andy Samberg en Sandra Oh voor een frisse dynamiek. Terwijl Samberg de clou gaf, gebruikte Oh haar platform om een verschuiving in de representatie te erkennen. Haar emotionele toespraak ter ere van de genomineerden met verschillende achtergronden – Crazy Rich Asians, BlacKkKlansman, Black Panther en Pose – voelde oprecht ontroerend, ook al was het vluchtig.
De Fey-Poehler-dynastie
Tina Fey en Amy Poehler namen het roer over in 2013 en vervingen Gervais door een meer verteerbaar soort humor. Hun driejarige bestaan werd gekenmerkt door scherpe observaties over de Hollywood-cultuur, maar ook door een subtiele erkenning van de hypocrisie van de industrie.
De beginjaren: Gervais zet de toon
Ricky Gervais was voor het eerst te zien in 2010 en schiep daarmee meteen een precedent voor oneerbiedige komedie. Zijn grappen over cosmetische chirurgie en het eigenbelang van beroemdheden zetten een toon die de Globes de komende jaren zou bepalen.
Uiteindelijk onthult de geschiedenis van de Golden Globes-hosting een patroon: de show gedijt op controverse en verlegt vaak grenzen met humor die zowel grappig als ongemakkelijk is. De presentatoren zelf dienen als barometer voor de bereidheid van Hollywood om zichzelf uit te lachen, ook al is de grap niet helemaal in goede smaak.
