Een nieuw niet-hormonaal medicijn, elinzanetant (op de markt gebracht als Lynkuet), kreeg in oktober goedkeuring van de FDA en biedt een nieuwe optie voor vrouwen die worstelen met opvliegers. Deskundigen benadrukken dat hoewel er effectieve behandelingen bestaan, veel vrouwen onnodig lijden, en dat aanhoudende opvliegers gezondheidsrisico’s met zich mee kunnen brengen die verder gaan dan ongemak.
Het probleem: opvliegers en hun impact
Opvliegers treffen tot 80% van de vrouwen in de menopauze en veroorzaken plotselinge intense hitte, zweten en slaapverstoring. Deze symptomen kunnen de kwaliteit van leven aanzienlijk beïnvloeden, en recent onderzoek brengt ze in verband met verhoogde risico’s op hart- en vaatziekten, osteoporose en cognitieve achteruitgang. Het negeren van opvliegers gaat niet alleen over comfort; het kan bijdragen aan gezondheidsproblemen op de lange termijn.
Elinzanetant: hoe het werkt en voor wie het is bedoeld
Elinzanetant richt zich op het temperatuurregulatiesysteem van de hersenen, met name op de hypothalamus, die tijdens de menopauze overactief wordt als gevolg van dalende oestrogeenspiegels. Het medicijn blokkeert deze hyperactiviteit, waardoor zowel opvliegers als de daarmee samenhangende slaapstoornissen worden verminderd. Uit onderzoek blijkt dat het binnen een week werkt en effectief is, ongeacht of de menopauze natuurlijk is of operatief wordt geïnduceerd (na verwijdering van de eierstokken). Cruciaal is dat het veilig is gebleken voor vrouwen met borstkanker, die vaak geen hormoontherapie kunnen gebruiken.
Hormoontherapie blijft de gouden standaard, maar niet voor iedereen
Hoewel elinzanetant een waardevolle aanvulling is, beschouwen deskundigen hormoontherapie nog steeds als de meest effectieve behandeling voor opvliegers – als een vrouw een geschikte kandidaat is. Richtlijnen bevelen hormoontherapie aan voor vrouwen onder de 60 jaar of binnen 10 jaar na het begin van de menopauze, vanwege de extra voordelen ervan, zoals het voorkomen van botverlies en het verbeteren van de vaginale gezondheid. Hormoontherapie is echter niet zonder risico en is voor sommige personen gecontra-indiceerd.
Veelvoorkomende mythen ontkracht
Er bestaan veel misvattingen over opvliegers. Ze beginnen vaak voordat de menopauze volledig intreedt (tijdens de perimenopauze), en ze kunnen jaren aanhouden – zelfs tien jaar of langer, vooral bij Latijns-Amerikaanse en Afro-Amerikaanse vrouwen. Zelfzorggeneesmiddelen hebben een beperkte bewezen effectiviteit en bieden weinig meer dan een placebo-respons. Hoewel hypnose en cognitieve gedragstherapie enige verlichting kunnen bieden, zijn het geen genezingen.
Ten slotte zijn opvliegers niet alleen hinderlijk; ze houden verband met ernstige gezondheidsrisico’s. Hoewel elinzanetant botverlies niet rechtstreeks zal behandelen, is het verband tussen opvliegers en cardiovasculaire/cognitieve gezondheid een actief onderzoeksgebied.
Het komt erop neer: praat met uw arts
Als u hinderlijke opvliegers ervaart, is het zoeken naar professionele begeleiding essentieel. Een zorgverlener kan uw individuele risicofactoren beoordelen, behandelopties bespreken (waaronder hormoontherapie en elinzanetant) en u helpen de beste beslissing voor uw gezondheid te nemen. Het negeren van deze symptomen kan betekenen dat u effectieve verlichting misloopt en mogelijk uw gezondheidsrisico’s op de lange termijn vergroot
